Zwyczajny moment
Opublikowano: 01.07.2010
Osoba z cechami narcystycznymi niejednokrotnie ma wygórowane oczekiwania od relacji międzyludzkich. I to zarówno od siebie, jak również od innych.
Nieraz chciałaby, żeby rozmowa składała się wyłączenie z błyskotliwych tekstów, trafnych żartów, opowiadania bardzo ciekawych historii, głębokich zwierzeń lub szału namiętności. Gdy tego nie ma, lub gdy jest choćby zwykły, przestój w konwersacji, konczy się na chwilę temat i jest zwyczajnie po ludzku miło, osoba taka – pozbawiona plemiennego sposobu myślenia – zaczyna mieć wrażenie, że coś jest nie tak i projektuje to uczucie na innych. Ma wrażenie że się nudzą i mają dosyć spotkania, wycofuje się więc na tyle, że inni naprawdę mają wrażenie, że coś jest nie tak.
Poza spektakularnymi momentami, gdy coś się dzieje, takiej osobie jest niezwykle trudno budować prawdziwe, trwałe relacje w codzienności, dopóki nie zrobi koniecznego dla narcystycznego uzdrowienia procesu – dopóki nie nawiąże realnego kontaktu z innymi osobami i ich potrzebami.
