Znalezienie Mentora
Opublikowano: 01.07.2010
Parę lat temu w mojej pracy przeszkadzał mi cholernie jeden drobiazg.
Do wielu rzeczy musiałem dochodzić zupełnie sam, a gdy już w końcu odkrywałem o co chodzi, stwierdzałem, że odpowiedź była dość prosta i żałowałem, że nikt mi tego po prostu wcześniej nie powiedział. Miałem wprawdzie do dyspozycji nauki mnóstwa mistrzów i szarlatanów (książki, internet, na żywo), ale nie zawsze umiałem odróżnić jednych od drugich. Oprócz tego nie wiedziałem często w jakiej kolejności aplikować tą wiedzę i przypominało to naukę jazdy samochodem za pomocą wskazówek z internetu. Dziś często to niestety widzę u początkujących w rozwoju osobistym.
Wiele osób mówiło mi wtedy: “znajdź nauczyciela, znajdź mentora. Każdy, który coś w tej branży osiągnął, miał swojego mentora od którego się uczył.” Łatwo powiedzieć. Spośród mnóstwa osób, które widziałem, żadna nie wzbudziła mojego pełnego zaufania na tyle, bym mógł uznać ją za swojego mentora. Zacząłem nawet podejrzewać, że być może jest to mój problem z pokorą i nie znajdę nikogo – co zresztą sugerowały mi osoby chcące same zostać moimi mistrzami.
Fakt, że wymagania miałem spore – chciałem by ktoś taki łączył zaawansowaną duchowość wraz z psychologią, serce i życzliwość wraz z biznesowymi umiejętnościami, ale również zdrową energią seksualną i swobodnym wyrażaniem emocji. A kiedy już ma te wszystkie rzeczy, to idealnie by było, gdyby nie zgrywał wszechwiedzącego guru, ale był wsparciem, dając mi przestrzeń do własnego działania i budząc mój własny potencjał, zamiast tworzyć kopię siebie.
Niestety, jeśli ktoś był doświadczony w duchowości, nie znał najczęściej podstaw psychologii. Jeśli znał, to jego biznes wyglądał tak słabo, że mogłem go uczyć sam. Ewentualnie był niemiły i opryskliwy, lub miał ogromne problemy z emocjami i seksualnością (czasem można to było stwierdzić po ilości byłych żon).
I gdy tak już przyzwyczaiłem się do działania na własną rękę, na jednym z zagranicznych warsztatów poznałem Sitarę.
Umiała łączyć psychologię i duchowość w sposób ekspercki, najdziwniejsze przypadki o jakich jej opowiadałem już gdzieś wcześniej widziała i wiedziała co z nimi robić. Na szkolenia które prowadziła lub organizowała, przyjeżdżają ogromne ilości ludzi z innych krajów, kontynentów, co w Polsce nadal jest niedościgłym wzorem. Oprócz tego była tak żywa, spontaniczna, pełna energii (szczególnie jak na swój wiek), swobodna w tematach pracy z seksualnością, a jednocześnie tak niedyrektywna i ciepła do wszystkich uczestników, że dotarło do mnie, że jest to osoba, jakiej aktualnie potrzebuję.
Od tego momentu mój rozwój przyspieszył. Wiedziałem, że w razie problemu – czy to z trudnym przypadkiem czy z moją aktualną sytuacją życiową – mogę spytać jej o zdanie. Wskazywała mi pułapki w jakie wpadam, zanim jeszcze zdążyłem dostać za nie po tyłku.
Wtedy kiedy było trzeba, wskazywała mi bym wysilił się sam, zamiast pytać o zdanie. Do tego widząc ją, udawało mi się często modelować jej podejście, zamiast próbując połączyć abstrakcyjne wartości takie jak życzliwość, mocne stanie na ziemi czy wiedzę psychologiczną w jedno.
Po prawie trzech latach udało mi się sprowadzić ją do Polski na szkolenie, co stało się moim prywatnym wydarzeniem szkoleniowym roku.
Dlatego, jeśli zależy Ci na przyspieszeniu, uporządkowaniu i zabezpieczeniu Twojego rozwoju – znajdź mentora, który jest odpowiedzią na to, czego aktualnie potrzebujesz. Nie guru, który powie Ci jak żyć, ale mądrego nauczyciela, który czasem wspomoże, a czasem się odsunie, oddając ci pałeczkę. Kogoś, kto przeszedł już różne rzeczy, które są przed Tobą i pozwoli Ci się nimi bawić tak, byś się nie poparzył.
Sprecyzuj wyraźnie oczekiwania jakie od niego masz i zacznij wytrwale i inteligentnie szukać. Tylko Ty możesz ocenić, czy to właściwa osoba. Znalezienie może nie być kwestią paru dni, ale jest ono warte każdego wysiłku.
